เมื่อผู้ป่วยระยะสุดท้ายเข้าสู่สภาวะที่โรคลุกลามมากขึ้น ผู้ป่วยจะช่วยเหลือตนเองได้น้อยลง การสื่อสารก็จะถูกจำกัดลงเรื่อยๆจากตัวโรคที่ทำความเสียหายให้แก่ร่างกาย เช่น ทำให้สติการรับรู้ลดลง หรือทำให้สมองทำงานผิดปกติ ส่งผลให้ผู้ป่วยไม่สามารถบอกความต้องการของตนเองแก่ผู้ดูแลหรือทีมแพทย์พยาบาลที่ทำการรักษาได้ การวางแผนการดูแลล่วงหน้า(Advance Care Planning) เป็นกระบวนการสนทนาเพื่อวางแผนการดูแลรักษาล่วงหน้าสำหรับอนาคต เมื่อถึงเวลาที่ผู้ป่วยไม่สามารถบอกความต้องการของตนเองได้นั่นเอง

​

ในการพูดคุยอย่างเปิดเผยระหว่างการวางแผนการดูแลล่วงหน้า ช่วยให้เกิดความไว้วางใจระหว่างแพทย์ ผู้ป่วยและครอบครัว ทำให้เกิดการร่วมมือทำงานกันเป็นทีมโดยมุ่งผลประโยชน์ของผู้ป่วยเป็นสำคัญ เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้พิจารณาสิ่งที่ผู้ป่วยเห็นว่ามีคุณค่าในชีวิตและวางเป้าหมายการรักษาเพื่อตอบสนองเป้าหมายนั้น แพทย์และผู้ตัดสินใจแทนก็จะได้รับทราบความต้องการของผู้ป่วย ซึ่งจะช่วยลดความวิตกกังวลและความกลัวของผู้ป่วยและทีมที่รักษา ลดความสับสน/ความขัดแย้งที่อาจเกิดในอนาคตลง และยังลดภาระค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลและการใช้ทรัพยากรที่เกินความจำเป็น